Mehmed Râgıf, daha sonra Mehmet Âkif Ersoy, Türk şair, veteriner hekim, öğretmen, vaiz, hafız, Kur’an mütercimi ve siyasetçi…
20 Aralık 1873’te İstanbul’un Fatih ilçesinin Sarıgüzel semtinde doğan Mehmet Akif, etkin bir din eğitimi görerek küçük yaşta Arapça ve Farsça öğrendi. 1893’te parasız yatılı olarak girdiği Mülkiye Baytar mektebini birincilikle bitirerek Umurı Baytariye (1913 yılında istifa etti.) ve Islahı Hayvanat müfettiş muavinliği yaptı. 1901 yılına kadar şiirler yazarak yaşamını sürdürdü. Baytarlığa başladığı ilk yıllarda bile, mesleğinden çok, şairliği ile tanınan Mehmet Akif, öğretmenlik hayatına 1906’da Halkalı Baytar Mektebi’ne “kitâbet-i resmîye” (resmî yazışma usulü) dersi hocalığı ile başladı. 1908’de İstanbul Darülfünunu’nda edebiyat dersleri verdi. Aynı yıl ilan edilen meşrutiyetle ara verdiği şiir yazma işine yeniden başladı. 1912-1913 yılları arasında çeşitli camilere toplumsal konuları içeren vaazlar verdi.
Daha sonra Mısır, Medine ve Berlin’e yolculuklar yaptı. 1920 yılında Kurtuluş Savaşı’na katıldı. Maarif vekaletinin 1921 yılında açtığı milli marş yarışmasında birinciliği kazanan yapıtı, orduya ithaf ettiği şiiri, İstiklal Marşı, 12 Mart 1921 tarihinde TBMM tarafından ulusal marş olarak kabul edildi. Yarışma sonrasında verilen 500 liralık para ödülünü ise Hilal-i Ahmer (Kızılay) bünyesinde, kadın ve çocuklara iş öğreten ve cepheye elbise diken Darü’l-Mesâi Vakfına (İş Evi) bağışladı. Daha sonra Burdur milletvekilliği’ne seçilerek mecliste görev yaptı. 1926 yılından sonra Mısır’a yerleşti; 1936 yılında yakalandığı siroz hastalığı nedeniyle yurda dönmek zorunda kaldı.
27 Aralık 1936 yılında siroz hastalığı nedeniyle hayatını kaybetti. Naaşı İstanbul’da Edirnekapı Şehitliğine defnedilmiştir.
Bütün şiirlerinde aruzu büyük bir ustalıkla kullanan Mehmet Akif, dini, ahlaki ve toplumsal konuları içeren şiirler yazmıştır.
Milli şairimizin Safahat genel adı altında toplanan şiirlerini içeren yedi kitabının ilk yayım tarihleri ise şöyledir:
Safahat (1911): 44 şiir, 3084 mısra.
Süleymaniye Kürsüsünde (1912): Bir şiir, 1002 mısra.
Hakkın Sesleri (1913): 10 şiir, 482 mısra.
Fatih Kürsüsünde (1914): Bir şiir, 1692 mısra.
Hatıralar (1917): 10 şiir, 1314 mısra.
Asım (1924): Bir şiir, 2292 mısra.
Gölgeler (1933): 41 şiir, 1374 mısra.